29 Ekim Cumhuriyet Bayramımız

Büyük ve çok önemli mücadeleler sonucunda, canla-başla-kanla elde ettiğimiz Cumhuriyetimiz 100 yaşında. Bu yıl bir kere yazılarımda kutlamıştım. Ama yeter mi? Cumhuriyet Bayramımızı milyon defalarca kutlamak istiyorum. Yine de az gelir.

Yazı: Hasan R. Ardıç

Burada yapmak istediğim, her kişi ve kurumun üslubunca yaptığı kutlamaları küçümsemek değil, herkesi bu mutluluğumuza ortak olmaya davet etmektir. Hem de renk, dil, din, cinsiyet, mevkii-makam, eğitim demeden herkesi eşit olarak Cumhuriyetimizi kutlamaya davet etmek istiyorum.

Kutlama bir eğlence değildir. Kutlamanın yapılacağı yere gidersiniz, kutlamaya katılırsınız ve dönersiniz. Orada bir Cumhuriyet Türküsü, bir Cumhuriyet Şarkısı söylemek, bir Zeybek oynamak ne ayıptır ne de günahtır. Esasen aksi ayıptır. Tamam Gazze’de insanlar öldü, halâ da ölüyorlar. Bir insan olma sıfatımla elbette üzülüyorum. Ama bu durum Cumhuriyetimizin birinci 100 yılını kutlayacağımız şu günlerde gündemin ilk maddesi Ortadoğu savaşı olmamalıdır. En önemli ve tek gündem: Cumhuriyetimizin 100. yıl kutlamalarıdır.

Cumhuriyet Bayramımız kutlu olsun!

Bu arada bu içten dileklerime katılmayan, esasen benim gibi milyonlarca vatandaşın ödemekte olduğu vergilerden pay alan TRT’yi (Türkiye Radyo Televizyon Kurumu) bu satırlarım aracılığıyla okurlarıma bir de ben duyurmak istedim. Olacak iş mi? Olur mu böyle bir şey? Uydu sisteminden kamerasına, müdüründen memuruna, çekim giderlerinden diğer birçok şeye kadar düzenli ödeme yaptığım vergilerimden alınan TRT payı… Burada cümleyi kesmek daha hayırlı, ama gerçek his bu değil tabii…

Ve Babam,

Cumhuriyet Bayramımızın benim için iki farklı özelliği var. Birincisi, Türkiye'nin idare şeklinin Cumhuriyet olması ki bu çok mutlandırıcı, mükemmel bir özellik. İkincisi de Değerli Babam Hüseyin Asaf Ardıç’ın vefatı. 1915 İstanbul doğumlu, mahalle mektebinde rahle-i tedrisattan geçmiş, mükemmel bir Cumhuriyet insanı… Dürüst, adil-adaletli, eğitimli, İEL (İstanbul Erkek Lisesi) mezunu, İÜEF Coğrafya bölümü mezunu. Banka yöneticisi. İnanılması zor derecede iyi bir aile babası…

Eğer yaşıyor olsaydı ki bu istatistiklere ve matematiğe aykırı, en önde Cumhuriyet Bayramımızı kutluyor olurdu. Hiçbir resmi bayramımızda bayrağımız bir saat bile geç asılmadı. Cumhuriyet ilke ve devrimlerinin yakın takipçisiydi. İEL’de yıllarca öğretmenlik yaparken, öğretmenlik yapmak suretiyle de Cumhuriyet yolunda hizmet vermişti. O kuşak böyleydi, şimdikilerin bir kısmı da böyle; kutlamaları erteleyenler… Hitler döneminde kaçıp da İstanbul’a gelen Alman öğretmenlerin hemen hemen tamamını tanırdı, İEL dolayısıyla oldukça akıcı konuştuğu bir Almancası vardı. Bunlara ilişkin ilginç ayrıntıları hazırladığım kitabımda sunuyorum.

Cumhuriyet, hele ki ilk asrını tamamlayan Cumhuriyet çok önemlidir. Kutlamalarını ertelemeye gelmez. Yaşlısıyla, genciyle, çocuğuyla, bebeğiyle, kadınıyla erkeğiyle milyonlarca T.C. vatandaşı, bizler bu mutlu armağanı kutlayacağız ve onu bize emanet eden Mareşal Başkomutan Gazi Mustafa Kemal ATATÜRK ve silah arkadaşlarını bizler varlığımızı sürdürdükçe rahmet, minnet ve saygıyla, sevgiyle yad edeceğiz.

Cumhuriyet ilkelerinden hiç ayrılmadan…